wtorek, 27 sierpnia 2013

Zaburzenia odżywiania

Zaburzenia odżywiania są bardzo poważnym problemem, o którym przypomniało nam Ogólnopolskie Centrum Zaburzeń Odżywiania. Uważam, że nie łatwo jest zachować rozsądek, jeśli chodzi o własny wygląd. Ciągle słyszymy jak ważne jest to jak wyglądamy: przecież ładni i szczupli mają lepiej w życiu. Często „życzliwe” koleżanki zwracają uwagę, że trochę się przytyło i zalecają „świetne” diety cud. Jednak nie tylko koleżanki, ale i rodzina tak się zachowuje. Nie raz słyszałam jak mamy swoim córkom mówiły, że są za grube, chociaż to nie była prawda. Również media promują wychudzone sylwetki, które odbiegają od kobiecych i pięknych kształtów. Chociaż o ideałach piękna się nie dyskutuje – każdy ma inny. Trzeba w tym wszystkim się odnaleźć i nie popadać w skrajności. Niestety nie każdy jest w stanie z tym się zmierzyć, dlatego wiele młodych kobiet (rzadziej mężczyzn) decyduje się na kontrolowanie diety. Przejawia się to  rezygnacją z kalorycznych potraw, ograniczeniem słodyczy lub uprawianiem sportu. Może także przybierać bardziej groźne dla zdrowia i życia formy: anoreksji, bulimii czy ortoreksji.


O historiach osób, które ograniczały czy odmawiały spożywania pokarmów można przeczytać w średniowiecznych zapisach żywotów świętych, natomiast pierwszy znany opis kliniczny zaburzeń odżywiania – jadłowstrętu psychicznego – został przedstawiony przez angielskiego lekarza Richard’a Morton’a w 1689 roku.


Na zachorowanie najbardziej narażone są dziewczęta w wieku 14-18 lat (w przypadku anoreksji), z tendencją do obniżania dolnej granicy wieku. Dlaczego tak młode dziewczyny zaczynają chorować? Przyczyną tych zaburzeń jest zespół wielu czynników wpływających na rozwój emocjonalny dziecka, m. in. poczucie własnej wartości, akceptacja siebie i swojego ciała. Istotną rolę w rozwoju zaburzeń odżywiania u młodzieży odgrywają: dysfunkcja systemu rodzinnego, nadmiernie kontrolująca matka, rodzice stawiający zbyt wysokie wymagania. Trudności z rozwiązywaniem problemów są następstwem istniejącej w rodzinie sztywności oraz nadopiekuńczości. Bardzo ważnym czynnikiem są także charakterystyczne cechy osobowości chorego, między innymi: wygórowana ambicja, perfekcjonizm, silna wola, determinacja w dążeniu do osiągnięcia celu.

"Ponad jedna czwarta nastolatków deklaruje chęć obniżenia swojej masy ciała, z czego połowa zgłasza nadmierną konsumpcję, 40% odczuwa lęk przed otyłością, 28% odczuwa jadłowstręt i prawie co dziesiąta prowokuje wymioty.
 72% dziewcząt przejawiało zachowania typowe dla zaburzeń odżywiania, takie jak: jedzenie w ukryciu, niemożność przerwania jedzenia, doświadczanie wstydu i nienawiści z powodu nadmiernego apetytu i przejadania się oraz potrzeba niepohamowanego jedzenia w sytuacji intensywnych przeżyć emocjonalnych".

Gdzie osoby cierpiące na zaburzenia odżywiania oraz ich bliscy mogą szukać pomocy?

prowadzi różnorodne formy wsparcia dla osób
chorujących na zaburzenia odżywiania oraz ich bliskich: ośrodek
leczenia, grupy terapeutyczne, pomoc e-mail, telefon zaufania oraz
działania edukacyjno-informacyjne.
Zapraszamy na ich stronę: www.centrumzaburzenodzywiania.pl
oraz profil na fb:  https://www.facebook.com/ogolnopolskiecentrumzaburzenodzywiania?fref=ts


5 komentarzy:

  1. Zważając na uwagę o nie promowanie stron i blogów jak i fakt, że komentarz bez tego nie ma wartości merytorycznej ujmiemy to tak: ostatnie 2 miesiące były czasem wielu telefonów od rodziców dzieci 9-11l płci obojga przerażonych diagnozą anoreksji u tak młodych osób oraz rodziców chłopców, którzy czują się pokrzywdzeni opiniami, że to są "babskie zaburzenia", bo przez to trudniej im o zdobycie pomocy. Dziękujemy za artykuł!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. to przerażające, że tak młode osoby zamiast prawdziwego i beztroskiego dzieciństwa zmagają się z zaburzeniami odżywiania :(

      Usuń
  2. Jeśli chodzi o mnie to była najgorsza rzecz jaka spotkała mnie w życiu dotychczas. Ale też wyszłam z tego i dużo mnie nauczyły doświadczenia z tamtego czasu. Mogę śmiało powiedzieć, że stałam się mądrzejsza i zmieniłam zdanie w wielu kwestiach. Dziś jestem całkiem inną osoba...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Bardzo się cieszę, że Tobie się udało wyjść z tego :) Musisz być naprawdę silną osobą! Pozdrawiam serdecznie

      Usuń
  3. Właśnie o tym napisałam..Zbyt wiele osób chorych jest uśpionych. Trzeba przełamać tabu! Społeczeństwo zabija nastolatków! Przykre. U mnie więcej na ten temat --> dzisiejsza-nadzieja.blogspot.com --> INICJATYWA MA NA CELU ZJEDNOCZENIE DOTKNIĘTYCH ZABURZENIAMI ODŻYWIANIA!

    OdpowiedzUsuń

Bardzo dziękujemy za wszystkie komentarze, te pozytywne i te mniej :)

Prosimy o nie zostawianie komentarzy mających na celu promowanie swoich stron i blogów, będziemy je usuwać.